De 3 basis stappen in je herstelproces

Als je thuis komt te zitten moet je beginnen bij de basis stappen in je herstelproces. Het krijgen van een diagnose was in mijn ogen een grote zegen. Al jaren was ik aan het knokken en voelde ik dat er iets met me aan de hand was. Ik zocht en zocht, maar vond nergens herkenning in. Dat komt omdat mijn zoektocht me niet langs sociale angst leidde. In Nederland is er op burgerniveau amper iets te vinden over sociale angst. De paar gezondheidswebsites die globale informatie geven waren zeker niet toereikend. Dus het was niet gek dat ik geen flauw idee had waar ik moest beginnen toen ik ziek werd.

Varen zonder sturing is lastig. Nu, na twee jaar, weet ik steeds beter hoe je dit proces aan kan pakken en wat de juiste weg is. Had ik dat twee jaar geleden maar geweten! Nu heb ik eerst uit moeten zoeken wat belangrijk voor me was, voordat ik het überhaupt kon gaan toepassen. Dit is wat ik met je bespreek in dit artikel:

1. De eerste stappen in de ziektewet
2. De basis stappen in je herstelproces: slaap
3. Gezonde voeding
4. Bewegen

De eerste stappen in de ziektewet

In dit artikel neem ik je mee in die allereerste stappen die je kunt gaan nemen op weg naar herstel. Je zult stapje voor stapje moeten gaan werken en niet alles tegelijkertijd willen doen. Ja, ik weet het. Dat is heel erg lastig voor iemand met sociale angst. De druk om alles gelijk goed te doen is enorm. Juist die druk maakt dat het moeilijk is om stapje voor stapje aan je herstel te werken. Je wil de wereld, maar komt je bed met moeite uit. Alles zal je veel moeite kosten in het begin. Alle symptomen lopen door elkaar en hebben invloed op elkaar.

Je lichaam is toe aan rust en gezondheid en heeft tijd nodig om te herstellen. Je hebt jezelf jarenlang de verkeerde behandeling gegeven. Laten we het (in hulpverleningstermen) pappen en nathouden noemen. Elke keer depte je de wond wel weer een beetje, maar echt verzorgen, zodat het overging is nooit gelukt. Daar had je de middelen niet voor. Na al die jaren overleven is het nu tijd om daar van bij te komen. Dat is het eerste waar je mee gaat beginnen, de rest komt later. Zolang je deze basis niet hebt, wordt het lastig om verder te gaan werken aan je herstel.

Hoe kun je de diepte ingaan om na te gaan waar die angstige gevoelens vandaan komen, als je niet weet wat je lichaam in de basis nodig heeft? Daarom zijn er drie dingen om je op te focussen. En nee, dit zal vast niet als een verrassing komen. Eigenlijk zijn het hele logische dingen die je toepast in je leven, maar vaak vergeet je ze een beetje in de loop van de jaren.

De basis stappen in je herstelproces: slaap

Dat voldoende slaap goed voor je is weten we allemaal. Hoe minder we slapen, hoe minder goed we ons voelen. Uit onderzoek is gebleken dat een goede nachtrust bijdraagt aan het verhogen van je focus, productiviteit en emotionele stabiliteit.

Ook helpt het je fysieke prestaties te verbeteren. Het behoort niet alleen tot de basis van je herstelproces, maar de basis van je gehele (mentale) gezondheid. Vaak zie ik slaap als het balkje bij The Sims. Het doel is om het balkje na een nacht weer volledig in het groen te hebben. Hoeveel slaap je daarbij nodig hebt, is voor iedereen verschillend.

Ook is het voor iedereen anders wanneer je weer slaap nodig hebt. De een redt het prima zonder middagdutje, waar een ander dit echt wel nodig heeft. Zelf heb ik veel slaapproblemen gehad toen ik net thuis kwam te zitten. Geregeld had ik een slapeloze nacht er tussen zitten.

Op dat moment was ik me nog helemaal niet bewust van het symptoom van slapeloosheid, omdat ik nog niet wist wat voor diagnose ik had. Het heeft me heel wat gefrustreerde nachten opgeleverd, met tranen in de vroege ochtend, omdat ik de vogeltjes alweer hoorde fluiten.

Slapen is leven. Het is de tegenhanger om jou weer op te laden voor een nieuwe dag. Neem het daarom serieus. Voel je niet bezwaard dat je langer in je bed ligt. Weet dat je hard werkt aan je herstel. Rust tijdens je herstelproces is noodzakelijk. Zet het op nummer 1, net zo lang tot je aanvoelt dat de rust je goed heeft gedaan.

Gezonde voeding

Weer zo’n open deur, maar oh zo waar! In de periode na de Tweede Wereldoorlog is ons leven steeds eenvoudiger geworden qua eten. Dat wil zeggen dat er steeds meer kant en klaar kwam. Zakjes met poeders, zodat je in een handomdraai een pan macaroni of nasi op tafel kon zetten. We wisten helemaal niet dat we dat jaren later echt niet meer als gezond eten zouden zien.

Langzaamaan werden onze maaltijden en menu’s steeds uitgebreider en exotischer. De vraag is alleen of het er gezonder op werd. We kregen te maken met E nummers, vage vetten en toegevoegde dingen waarvan we eigenlijk niet begrepen wat het was. En dat is zonde.

Onze lichamen halen de juiste voedingsstoffen uit het eten wat we tot ons nemen, om ons lichaam te sterken, maar ook om ons mentaal gezond te houden. Die vitamines haal je niet uit een frisdrank met fruitsmaak, die haal je alleen uit het fruit zelf. Onbewust kregen we steeds minder de juiste vitamines binnen die we echt nodig hebben.

Ook al dachten we van wel. In mijn zoektocht naar een oplossing van sociale angst stuitte ik op steeds meer artikelen over het gemis aan bepaalde stoffen in ons brein en ons lichaam. Tekorten die gevoel en gedrag konden verklaren.

Natuurlijk is dit niet de enige reden van sociale angst, maar voeding is naast slaap essentieel om je beter in balans te voelen. Ja, het kan zo eenvoudig zijn als het eten van een banaan. Omdat eten niet altijd eenvoudig is voor iemand met sociale angst, kun je dit ook aanvullen met vitamines en supplementen.

Weet wel: dit is geen vervanging voor het gezonde eten. Vitamines uit voeding zijn echt een stuk beter dan uit een potje. Dat wil niet zeggen dat je er geen gebruik van hoeft te maken, maar zie het echt als aanvulling.

Bewegen

Nu we ons lichaam de rust hebben gegeven die het nodig heeft en de voedingsmiddelen om een stabiele basis te leggen blijft er nog een belangrijk basiselement in het herstelproces over. Lichaamsbeweging.

Dit is voor mij echt een van de meest moeilijke onderdelen van mijn herstelproces geweest. Ik had altijd een hekel aan sporten. Van alles heb ik geprobeerd, maar mezelf motiveren lukte nooit heel lang.

Ik had een verkeerd beeld van sporten. Bewegen deed ik om slank te blijven, maar ik merkte dat dat net zo goed ging met eten, dan door beweging. Ik voelde het nut niet. Tot ik steeds meer ging lezen over bewegen en sporten. Ik ontdekte dat wandelen je helpt om je hoofd leeg te maken.

Dat het je ruimte geeft om beter te reflecteren. Het werd de basis om mijn lichaam in beweging te krijgen in mijn herstelproces.

De drang om sport in mijn leven te integreren werd daarmee steeds groter. Toen ik ging sporten bij een sportclub hier in Zwolle, samen met een vriendin, merkte ik dat sporten niet perse direct fijn was voor mijn lichaam, maar wel voor mijn geest.

Ik voelde me na het sporten stabieler, leger in mijn hoofd en meer in balans. En door bij een sportclub te sporten ben ik ook nog eens in contact met mensen, dus is het ook nog een sociale activiteit waarbij ik kan oefenen!

Tot slot

Er komt nog veel meer kijken bij sociale angst. Als je dit allemaal tegelijk gaat onderzoeken, bekijken en toepassen, zul je weer in dezelfde situatie terechtkomen als voordat je wist wat er aan de hand was. Neem de tijd om met kleine stapjes de grip op je leven te herpakken. Begin bij de basis en wees trots op elke centimeter vooruitgang die je maakt in je herstelproces.

Maar wees ook lief voor jezelf als je toch een stapje terug moet doen. Wees niet boos op jezelf als je een nacht niet kon slapen, of als je een dikke vette pizza naar binnen hebt gepropt. Niemand is perfect en je mag ook genieten van het leven. Het zou alleen fijn zijn dat je die keuze zelf kan gaan maken, in plaats van dat er geen keuze meer is tussen gezond en ongezond.

Wat was jouw basis in je herstelproces?

Liefs,

Linda

Laatst bijgewerkt 16-03-2024