Ontmaskerd: 5 positief lijkende overtuigingen die je groei belemmeren

In mijn proces van sociale angst overwinnen ontdekte ik tot mijn schrik dat ik heel wat positief lijkende overtuigingen had die eigenlijk juist belemmerende overtuigingen waren. Ze belemmerden mijn groei juist, terwijl ik er zo lang trots op was geweest.

Positief lijkende overtuigingen lijken echt positief, maar ze verhullen wat anders, namelijk angst. We hebben allemaal te maken met angst, ook met sociale angst. Maar we weten het onbewust vaak te verhullen in smoesjes, excuses en overtuigingen.

Zelf heb ik dus heel wat van dit soort overtuigingen gehad. Ik dacht dat het mij juist beter maakte, maar het belemmerde me echt in het dagelijks leven. Het zorgde er voor dat ik niet goed nee kon zeggen, dat ik bang was dat mensen me niet aardig zouden vinden. Dat ik niet solliciteerde op die leuke baan, omdat ik niet dacht dat het iets voor mij zou zijn.

Maar het zorgde er vooral voor dat ik mijn eigen grenzen niet concreet in beeld had en daardoor chronisch over mijn grenzen heen ging. Misschien niet enorm, maar genoeg om me langzaam maar zeker steeds meer naar beneden te trekken in een vicieuze cirkel van nare gedachtes en gevoelens. En het zorgde er uiteindelijk voor dat ik uitviel. 

In dit artikel neem ik je mee in 5 voorbeelden van overtuigingen waarvan je wellicht denkt dat ze positief zijn, maar die in werkelijkheid helemaal niet zo positief zijn. Ze houden jou tegen om vol potentie te leven. Dit zijn de overtuigingen die je in het artikel leest:

1. Ik ben heel relaxed
2. Ik ben een allemansvriend
3. Ik ben nou eenmaal niet in de wieg gelegd voor…
4. Ik ben super sociaal
5. Ik kan alles zelf

Wat zijn belemmerende overtuigingen?

Je overtuigingen zijn de manier waarop je over jezelf en je omgeving denkt. Zoals het woord al zegt ben je er van overtuigt dat het zo is. Deze overtuigingen ontstaan al op het moment dat je heel erg jong bent. Je leert ze van je omgeving, te beginnen met je vader en je moeder.

Naarmate je ouder wordt en je omgeving meer uitbreidt, door school, bijbaantjes, studie en vrienden, leer je er steeds meer overtuigingen bij. Ook gebeuren er situaties waardoor de overtuigingen die op jonge leeftijd zijn ontstaan steeds meer bevestiging krijgen dat ze waar zijn.

Die overtuigingen hoeven niet altijd slecht te zijn. Het is afhankelijk van wat je geleerd is. Maar als je last hebt van sociale angst heb je vaak ook last van een heleboel belemmerende overtuigingen. Dit zijn overtuigingen over jezelf en je omgeving die niet positief zijn. Ze houden je tegen om jouw leven vol potentie te leven. Ze houden je klein en angstig.

Alle ins en outs weten over belemmerende overtuigingen? In dit artikel vertel ik je er alles over!

“Ik ben heel relaxed”

Sommige mensen zijn echt heel relaxed, maar vaak is relaxed zijn een houding die wat anders verbloemd. Doordat ik over mezelf dacht dat ik relaxed was, deed ik alsof dingen mij niet uitmaakten. Je maakte mij de pis niet lauw, laten we het zo zeggen. Maar ondertussen gebeurde dat wel.

Ik kwam alleen niet dicht genoeg bij mijn gevoel. Op het moment dat ik wel wat voelde en ik had het idee dat iets over mijn grenzen ging en ik pijn en verdriet voelde, maakte me dit onzeker, omdat het niet paste in het plaatje van heel relaxed zijn.

Ik veroordeelde mijn eigen emoties, omdat ik geen aansteller wilde zijn. Als ik geplaagd werd of uitgelachen, wuifde ik het weg en deed ik leuk mee. Ik wilde niet diegene zijn die er tegenin ging, bang om te horen te krijgen dat ik me niet aan moest stellen. Doordat ik zelf zo relaxed deed, verzamelde ik ook mensen om me heen die dat zeiden op het moment dat ik wel wat voor mezelf opkwam.

Mijn omgeving richtte zich dus in naar mijn belemmerende overtuiging. Als je namelijk een overtuiging hebt gaat je brein continu op zoek naar bewijs van deze overtuiging. Zodat je tegen jezelf kan zeggen: zie je wel. Deze overtuiging klopt.

Doordat ik mezelf zo relaxed vond gaf ik geen grenzen aan. Ik ging mee in de wereld van anderen, op mijn werk, maar ook met vrienden. En dat allemaal omdat ik zo relaxed was. Ik grapte zelfs weleens dat ik geen ruggengraat had. En dat was eigenlijk een meer kloppende overtuiging.

Hoe relaxed vind jij jezelf? En klopt dat beeld van jezelf wel?

“Ik  ben een allemansvriend”

Door zo relaxed te zijn en grenzeloos, kon ik me eenvoudig aanpassen bij iedereen. Ik vond het heel normaal dat iedereen mij aardig vond. Dat ik daar zelf keihard voor werkte had ik helemaal niet in de gaten. Ik wilde ook door iedereen aardig gevonden worden, durfde het niet aan dat iemand een hekel aan mij zou hebben of zich aan mij zou storen.

Je kunt niet met iedereen vrienden zijn. Dat is nou eenmaal onmogelijk. We zijn allemaal verschillend en allemaal uniek. Door echt jezelf te laten zien, weten mensen veel beter wat ze aan je hebben. En als mensen weten wat ze aan je hebben zullen ze bij je  blijven of bij je weg gaan.

Dat mensen bij je weggaan, omdat ze je niet mogen, is niet erg. Het is juist een goed iets. Want het gaat er niet perse om of mensen jou leuk vinden, het gaat er om of jij die mensen leuk vindt. Doordat ik een allemansvriend dacht te zijn had ik heel veel mensen om me heen die ik zelf eigenlijk helemaal niet leuk vond.

Op het moment dat ik andere mensen ontmoette waar het beter mee klikte, was ik gauw weg bij mijn eigen vrienden. Ik dacht dat dat er mee te maken had dat ik een allemansvriend had, maar eigenlijk voelde ik me beter bij andere mensen, dan bij mijn eigen vrienden.

Weten hoe je jouw verstopte belemmerende overtuigingen kan overwinnen? Lees in deze stap voor stap gids hoe je dit kan aanpakken.

“Ik ben nou eenmaal niet in de wieg gelegd voor…”

Voor veel dingen die ik onbewust niet durfde had ik een mooi excuus. Ik vond mezelf er het type niet voor of zei gewoonweg dat ik er niet voor in de wieg gelegd was. Dat was makkelijk zeggen, want zo hoefde ik niet bij mijn angsten te komen.

En die angst was vooral faalangst. Want wat als ik iets niet gelijk in een keer zou kunnen? Dat was voor mij geen optie. Ik wilde niet falen, wilde geen fouten maken. Dat durfde ik helemaal niet. Ik was ontzettend perfectionistisch en ging nieuwe uitdagingen liever uit de weg dan dat ik mezelf de ruimte gaf om te leren en op mijn bek te gaan.

Smoesjes als ik ben nou eenmaal niet in de wieg gelegd om dit te doen noemen we ook wel beschermingsmechanismen. Het is een manier om jezelf te beschermen tegen gevaar wat je voelt. Maar eigenlijk vermijd je de situatie, omdat je het niet aan durft te gaan.

Het nadeel van deze manier van omgaan met enge dingen is dat het elke keer eng blijft. Misschien zelfs wel enger. De drempel om je angsten aan te gaan wordt steeds groter en groter. Je hebt het gevoel dat je jezelf beschermd tegen die angsten, maar eigenlijk ga je het enkel en alleen uit de weg. En daar leer je eigenlijk niks van.

Je mag namelijk wel fouten maken. Fouten maken is menselijk, het helpt jou om in te zien wat je op een andere manier kan doen. En daar leer je van. Door fouten maken uit de weg te gaan geef je jezelf geen ruimte om te groeien. Je blijft stil staan. En dat geeft je weer het gevoel dat je maar weinig kan. Het is een vervelende vicieuze cirkel die je alleen maar meer onzeker maakt.

“Ik ben super sociaal”

Ik ben super sociaal, want ik hou er van om met mensen in contact te zijn. Maar voordat ik uitviel ging deze overtuiging veel te ver. Ik had namelijk ook momenten van alleen zijn nodig. En soms vond ik het spannend om nieuwe mensen te ontmoeten, om een ruimte in te lopen waar ik me moest voorstellen aan mensen.

In plaats daarvan duwde ik mezelf vooruit om echt extravert en sociaal te zijn. Om vooraan te staan. Op feestjes probeerde ik contact te maken met mensen, ondanks dat ik dat heel spannend vond. Die gespannenheid drukte ik weg, bijvoorbeeld door alcohol te drinken.

Het brak me uiteindelijk op. In de ziektewet was ik dagenlang alleen. Dat voelde eenzaam, maar gaf me ook eindelijk de rust die ik nodig had. Ik veranderde mijn manier waarop ik met feestjes omging. In plaats van gelijk vooraan te staan liet ik mensen op mij afkomen. En dat resulteerde in dat mensen op den duur vanzelf naar mij toe kwamen.

Ik had lang het gevoel gehad dat ik onzichtbaar was als ik niks zei. Dat ik mezelf wel moest laten zien, omdat mensen anders teleurgesteld in me zouden zijn. Maar mijn aanwezigheid, zonder dat ik iets zei, was eigenlijk al voldoende.

Het hielp me om andere mensen aan te trekken. Mensen die mijn rust prettig vonden. Meer zagen dat ik mezelf was. En ik voelde me ook meer mezelf. Ik hoefde niet meer vooraan te staan. Ik kon meer de kat uit de boom kijken en daardoor veel dichter bij mezelf blijven. Dat gaf rust. Het maakte me uiteindelijk meer relaxed dan dat ik de jaren daarvoor had gedacht dat ik was.

Ik leerde in die periode wat voor mij echt belangrijk is in vriendschap. Deze inzichten deel ik met jou in dit artikel.

"Ik kan alles zelf"

Alles zelf willen doen is zeker geen positieve overtuiging. We hebben elkaar nodig om ons te laten helpen en ondersteunen. Een ander kan jou nieuwe inzichten geven, vooruit helpen. Alles alleen willen doen is vaak een teken van angst. Want wat nou als iemand jou  helemaal niet WIL helpen?

De angst voor afwijzing straalt door deze belemmerende overtuiging. Zolang jij het zelf doet, hoef je niet afhankelijk te zijn van iemand. Je hoeft geen verwachtingen te hebben van iemand die je uiteindelijk misschien teleurstellen. Je hoeft niet het risico te lopen dat iemand teleurgesteld is in jou of denkt dat je niks of weinig kan.

Samenwerken helpt je om verder te komen. Om meer te behalen dan je in je eentje zou kunnen doen. Door te denken alles zelf te kunnen geef je jezelf veel minder ruimte dan je verdient. Mensen vinden het fijn om anderen te helpen, ook jou!

Ontmaskerd: 5 positief lijkende overtuigingen die je groei belemmeren – tot slot

Sociale angst kan zich uiten in stoerheid, in nonchalant zijn en in relaxed zijn. Maar vaak klopt het beeld wat je hebt bij deze karaktereigenschappen helemaal niet. Het is juist het wegstoppen van angsten.

Angsten zijn als een bal die je onder water drukt. Op momenten dat het eindelijk de ruimte krijgt schiet het omhoog als een explosie. En dat is eigenlijk juist wat je graag wil voorkomen. Je mag angstig zijn. Je mag angst in de ogen kijken en het er laten zijn. Verander je overtuigingen door de strijd aan te gaan met je brein en de vastgeroeste gedachten.

Door je angsten er te laten zijn kun je juist leren om het meer en meer te accepteren. En acceptatie is het begin van het doorbreken van je angsten. Niet jezelf pushen door je angsten heen of jezelf voorhouden dat je niet angstig bent.

Ieder mens is van tijd tot tijd angstig en ieder mens gaat hier anders mee om. Het hoort bij ons. Het mag er zijn. Accepteer het en leer dichter bij jezelf te komen, dan zul je je uiteindelijk een stuk gelukkiger en minder angstig voelen.

Welke positieve overtuiging heb jij waar je nu van inziet dat hij eigenlijk meer belemmerend is?

Liefs,

Linda