Deze overduidelijke sociale angst symptomen vond ik jarenlang niet raar

Wat nu overduidelijke sociale angst symptomen zijn voor mij waren jarenlang helemaal niet zo overduidelijk als nu. Ik vond heel veel gedachtes, gedragingen en gevoelens normaal, totdat ik mijn diagnose sociale angststoornis kreeg. Ineens vielen een heleboel puzzelstukjes op hun plek en merkte ik met welke sociale angst symptomen ik allemaal te maken had.

Het herkennen van die sociale angst symptomen bij mezelf en mijn sociale angst overwinnen heeft bloed, zweet en tranen gekost. Het was een lange weg, waar ik nog steeds op wandel. Sociale angst hoort bij mij en is iets waar ik altijd rekening mee zal houden. Ondanks dat probeer ik het beste te maken van mijn leven en blijf ik mijn zelfvertrouwen vergroten.

Doordat ik me niet bewust was van mijn sociale angst symptomen, waaronder mijn lage zelfbeeld, nam ik veel gedragingen als vanzelfsprekend aan. Door te werken aan mijn zelfbeeld openden mijn ogen en veranderde mijn kijk op veel dingen. In dit artikel bespreek ik met jou welke sociale angstsymptomen, die nu voor mij glashelder zijn, toen volkomen normaal leken. Dit zijn de punten die ik bespreek:

Hoe weet je dat je sociale angst hebt
Welke sociale angst symptomen zijn er
Deze 8 overduidelijke sociale angst symptomen vond ik jarenlang niet raar
1. ’s nachts oude gênante momenten van jaren geleden herbeleven en er over blijven nadenken
2. Dat ik niet zonder mijn telefoon kon
3. Dat ik last had van blozen
4. Denken dat ik geen fouten mocht maken
5. Geen nee durven zeggen zonder een goed excuus
6. De telefoon niet durven opnemen
7. Mijn tranen weg moeten slikken als ik feedback of kritiek kreeg
8. Geloven dat mensen om mij lachten als ik het hoorde

Hoe weet je dat je sociale angst hebt?

Als je dit artikel leest ben je vast op zoek naar voorbeelden die bevestigen dat jij sociale angst hebt. Je voelt je waarschijnlijk onzeker, twijfelt aan jezelf en hebt een negatief zelfbeeld. Je voelt dat je niet echt jezelf kan zijn en dat houdt je tegen in je leven.

Weten of je sociale angst hebt werkt het beste door herkenning. Je voelt en ervaart dingen die je belemmeren in je leven en je zoekt naar bevestiging. Dat kun je vinden in de symptomen, maar veel beter in voorbeelden van die symptomen. Voorbeelden uit de praktijk. Want dan ga je ineens zien hoe overduidelijk die sociale angst symptomen eigenlijk zijn.

Sociale angst komt voor tijdens sociale situaties, maar ook daarvoor en daarna. Sociale angst is 7 dagen per week 24 uur per dag, in verschillende vormen en gradaties.

Lees in dit artikel over typische sociale angst situaties, gevoelens en gedragingen die jou duidelijk laten weten dat je sociale angst hebt.

Welke sociale angst symptomen zijn er?

Er zijn verschillende soorten sociale angst symptomen, namelijk cognitieve symptomen, lichamelijke symptomen en gedragssymptomen. Doordat sociale angst in je brein ontstaat heeft het invloed op je lichaam en je gedrag. Sommige symptomen zijn overduidelijke sociale angst symptomen, andere symptomen zijn minder duidelijk.

Het kan ook zo zijn dat er verschillende dingen tegelijk gebeuren. Gedachtes en gedragingen. Alles heeft invloed op elkaar en overlap met elkaar.

Symptomen zorgen bijvoorbeeld voor gedrag wat er weer voor zorgt dat je je niet kan concenteren, niet kan slapen of een rood gezicht krijgt.

Deze overduidelijke sociale angst symptomen vond ik jarenlang niet raar

De overduidelijke sociale angst symptomen die ik nu ga beschrijven vond ik jarenlang niet raar, maar begrijp ik nu veel beter. Grotendeels zijn ze voor mij niet meer van toepassing, of ik weet dat ik aan de bel moet trekken als deze overduidelijke sociale angst symptomen wel weer naar voren komen.

Deze sociale angst symptomen zijn zowel cognitief als lichamelijk en in mijn gedrag zichtbaar. Ze mixen met elkaar en hebben invloed op elkaar. Misschien herken je ze ook wel (deels) bij jezelf.

’s Nachts oude genante momenten van jaren geleden herbeleven en er over blijven nadenken

Oude, negatieve herinneringen blijven bewaarde in je sociale angst bioscoop in je hoofd. Ze komen er op de gekste momenten uit. Als je met heel veel mensen bent, als je televisie aan het kijken bent en geregeld als je wil gaan slapen. Jarenlang had ik geen idee dat dit een van mijn overduidelijke sociale angst symptomen was.

Soms zijn er beelden die oude herinneringen triggeren, maar vaak is het de stilte en rust die je gedachten laten afdwalen naar die gênante momenten van lang geleden die je jezelf nog steeds niet hebt vergeven. Situaties waar je je voor schaamt en liever niet aan denkt of over praat. Daarom komen ze ook lekker in je hoofd omhoog.

Ik had veel last van dit vervelende sociale angst symptoom. Ik schaamde me voor mezelf, daarom schaamde ik me voor situaties. Ik dacht bijvoorbeeld aan oude valpartijen waar ik uitgelachen werd, of momenten dat ik teveel gedronken had en voor schut stond.

Pas later begreep ik hoe belangrijk het is om jezelf te vergeven en jezelf niet te serieus te nemen. Iedereen maakt fouten, iedereen is weleens grappig, waardoor mensen om hen moeten lachen. Hoe liever ik voor mezelf werd, hoe minder van die gênante momenten ’s avonds werden.

Om mijn gedachten ’s avonds bij het slapen gaan af te laten dwalen van eventuele negatieve gedachtes luister ik graag naar podcasts. Ik luister dan naar podcasts waar ik me niet enorm goed op hoef te concentreren en die een niet te zware inhoud hebben, lekker luchtig.

Dat ik niet zonder mijn telefoon kon

Ik heb zelf sterk het gevoel dat sociale angst en telefoons sterk met elkaar verbonden zijn. De druk van altijd bereikbaar zijn, altijd kunnen reageren en altijd beschikbaar zijn is voor iemand met sociale angst heel ingewikkeld. Dat was het in ieder geval voor mij en dat is het soms nog steeds wel eens.

Mijn mobiele telefoon was jarenlang mijn houvast, mijn beschermingsmechanisme. Ik denk dat dit een van de meest overduidelijke sociale angst symptomen van deze tijd is. Het was ook een enorme last. Een enorme sociale druk om aanwezig te zijn, iedereen te beantwoorden en dienstbaar naar andere mensen te zijn. Een hele zware last, dat begreep ik pas later. Ik vond het jarenlang gewoon. Er was geen telefoon etiquette. Iedereen deed maar wat. De schade was nog lang niet bekend.

Toen ik in de ziektewet terecht kwam kon ik de druk van mijn telefoon niet meer aan. Ik was vaak te moe of te duizelig om de lettertjes op het scherm nog te kunnen lezen. Toen ik begreep dat ik mijn telefoon als beschermingsmechanisme gebruikte kon ik het meer en meer loslaten. Ik leerde ik stap voor stap om mijn telefoon minder op die manier te gebruiken.

Dat ik last had van blozen

Pas sinds ik Sharon van @alsblikkenkondenblozen heb ontmoet weet ik wat bloosangst is. Zelf worstelde ik, voornamelijk op de middelbare school en tijdens mijn studie, met blozen. Ik had het zelf alleen niet in de gaten. Ik gaf de schuld aan de rode vlekken in mijn nek aan soms alcohol, soms de zon, soms zomaar en soms zenuwen voor een presentatie.

Ik overtuigde mezelf dat ik een gevoelige huid had. Hierdoor schaamde ik mezelf er minder voor. Het is nooit in me opgekomen dat dit blozen was. Achteraf gezien ben ik blij dat ik geen bloosangst heb gecreëerd, want dit heeft me een hoop angsten gescheeld.

Toen ik 17 was ging ik om met een groep mensen waar ook een jongen bij was die zo blond was als ik en rode vlekken kreeg. Samen maakten we er veel lol om. De manier waarop hij er mee om ging en hoe hij met mij om ging heeft een grote rol gespeeld in mijn zelfvertrouwen. Ik kijk daar met veel liefde op terug. Hij is een goede vriend geweest op dat moment en een bondgenoot.

Denken dat ik geen fouten mag maken

Ik dacht dat ik geen fouten mocht maken. Zonder dat ik het in de gaten had was ik er van overtuigd dat fouten maken er voor mij niet inzat, dat het me mijn baan zou kosten, dat het duidelijk zichtbaar zou zijn en mensen boos of overstuur zou maken.

Ik dacht dat mijn diploma iets betekende. Niet voor mezelf, maar naar de buitenwereld. En ik moest daaraan voldoen. Gelijk vanaf het begin, zonder werkervaring. Dat dat niet realistisch was, drong niet tot me door. Het zorgde ervoor dat ik gepest werd op mijn stage, omdat ik rond liep als een gespannen stresskip. Ik was een eenvoudig doelwit.

Wat ik dus wilde bereiken gebeurde helemaal niet. Juist het tegenovergestelde gebeurde. Ik faalde, maakte dingen niet af en verloor mijn baan. Perfectionisme zat me juist gigantisch in de weg.

Geen nee durven zeggen zonder een goed excuus

Ik wist heel lang niet dat je ook nee tegen anderen kon zeggen zonder een goed excuus, gewoon, omdat je niet wilde of geen zin had. Omdat je tijd voor jezelf nodig had. Vooral dat zag ik niet echt in. Ik nam niet zoveel tijd voor mezelf.

Ik kwam daardoor vaak in situaties terecht waar ik op dat moment niet wilde zijn, of waar ik mentaal eigenlijk de kracht niet voor had. Ik wilde graag aardig zijn, maar vergat daarbij aardig te zijn tegen mezelf.

Het waren niet perse hele nare dingen, maar ik ging bijvoorbeeld wel mee als ik eigenlijk heel moe was of helemaal geen zin had, of niet zoveel geld had. Ik koos wat de ander wilde, omdat ik niet moeilijk wilde doen. Ik zei altijd ja en ik denk dat mensen dit ook wel van mij wisten.

Als ik namelijk nee zei, of iets anders deed dan normaal, waren er vriendinnen die me daar op aanspraken en aangaven dat ze dat niet leuk vonden. Nu pas begrijp ik dat dat helemaal niet klopte. Dat ik niet naar hen hoefde te luisteren, dat ik de vrijheid had om te doen wat ik zelf leuk vond en niet te doen waar ik niet blij van werd. Dat ik mezelf mocht zijn.

Je mag nee zeggen voor jezelf. Zonder een uitleg, zonder een excuus. Gewoon omdat het je niet uitkomt of omdat je niet wil. Je hoeft geen dingen tegen je zin in te doen. Natuurlijk kies je weleens voor de ander, maar vergeet vooral jezelf niet.

Mijn telefoon niet durven opnemen

Mijn eigen telefoon opnemen heb ik lang lastig gevonden. Dat is best bijzonder aangezien ik op de klantenservice aan de telefoon werkte. Maar als medewerker was het anders dan voor mezelf. Vooral onbekende nummers vond ik vreselijk.

Vooral in de ziektewet lukte het me niet meer. Het voelde alsof degene die belde door de telefoon kon zien dat ik er in mijn badjas bij zat als een zwerver. Ik voelde me exposed en durfde niet op te nemen. Ik voelde geen controle, voelde me machteloos.

Vaak stuurde ik een smoes appje als ‘ik heb net je telefoontje gemist’ terwijl ik gewoon naast de telefoon had gezeten terwijl die naar voicemail ging. Ik durfde niet te bellen. Bang om niet te weten waar het over zou gaan, bang om niet uit mijn woorden te komen, de controle te verliezen. Bang voor van alles.

In dit artikel lees je meer over wat sociale angst is in relatie tot je telefoon.

Mijn tranen weg moeten slikken als ik feedback of kritiek kreeg

Omdat ik zo geobsedeerd was in het geen fouten maken was feedback of kritiek voor mij bijna ondragelijk. Het zorgde voor een steen in mijn maag en ik voelde de tranen branden achter mijn ogen. Ik weet nog hoe ontzettend spannend ik het vond om gecoacht te worden bij mijn eerste baan. Ik voelde me zo beoordeeld, terwijl het vooral bedoeld was om te helpen.

Zelf feedback geven gaf hetzelfde gevoel. Ik was bang dat ik hetzelfde teweeg zou brengen in anderen als ik zelf voelde en dat gaf spanning en tranen. Feedback geven aan gelijken deed ik daarom niet zo eenvoudig. Aan mijn coachees echter was het weer veel eenvoudiger, omdat ik de leiding over hen had. Dat maakte voor mij het verschil met mensen en angst.

Geloven dat mensen om mij lachten als ik het hoorde

Omdat ik last had van een verhoogd zelfbewustzijn was ik er van overtuigd dat mensen om mij moesten lachen als ik het hoorde. Dat zij helemaal geen oog hadden voor mij en moesten lachen om iets van henzelf kwam niet in me op.

Ook heb ik vaak het gevoel gehad dat mensen naar me keken op straat. Daardoor kreeg ik het gevoel dat ik er raar uitzag, of opvallend. Nu vraag ik me af of die mensen echt zo naar me keken, of dat het vooral in mijn hoofd afspeelde. Want ik had nooit iets geks op mijn gezicht of iets opvallends aan mijn uiterlijk op dat moment.

Kun je sociale angst overwinnen?

Op de vraag of je sociale angst kan overwinnen kan ik volmondig ja zeggen. Dat het een lange weg is kan ik je garanderen. Het is de reis van je leven. Het is veel, maar ik beloof je dat het alleen maar beter wordt.

Sociale angst symptomen worden minder doordat je jezelf steeds beter leert kennen en meer zelfliefde creëert. Stapje voor stapje zul je merken dat het beter met je gaat. En als je wil weten hoe je deze stappen wat meer gestructureerd kan zetten, schaf dan de Sociale Angst Basisgids aan, zodat je niet zo lang op zoek hoeft als ik.

Welke overduidelijke sociale angst symptomen herken jij bij jezelf?

Liefs,

Linda

MEER GRIP OP JOUW SOCIALE ANGST? DOE MEE AAN DE 7 DAAGSE MINI-CURSUS

OP DE HOOGTE BLIJVEN VAN ALLE UPDATES? MELD JE AAN VOOR DE NIEUWSBRIEF

CHECK DE PRODUCTEN DIE IK AANRAAD: RAARSOCIAAL RAADT AAN