In het boek meer dan ik denk vertelt Emma Poot (36) over haar reis naar haar late diagnose autisme. We kennen autisme waarschijnlijk allemaal wel van het stereotype. Maar autisme is vele malen breder en kent veel meer lagen dan onder het brede publiek bekend is. De laatste jaren wordt er steeds meer bekend over autisme bij vrouwen. Ik zag er steeds meer over voorbij komen op Instagram en werd nieuwsgieriger naar autisme.
Toen Emma en ik allebei werden gevraagd voor een fotoshoot en een artikel voor Vriendin en we elkaar daar voor het eerst ontmoetten, heb ik daarna gelijk haar boek besteld. Het is ontzettend bijzonder om met iemand te praten en in het echt te ontmoeten en daarna hun verhaal te lezen. Het is dan net of het hen echt zelf hoort vertellen. Dat heb ik ook meegemaakt met Tember, die ook bij deze fotoshoot aanwezig was.
Over meer dan ik denk
In het boek ‘meer dan ik denk’ word je meegenomen in het leven van Emma. Haar hele leven is Emma zoekende geweest. Zoekend naar antwoorden, zoekend naar geluk. Als kind, tiener en jongvolwassene worstelt ze met klachten die geen naam krijgen.
Een lange periode waarin Emma zich alles behalve gelukkig voelt. Ze voelt zich anders, onbegrepen en eenzaam. In ‘meer dan ik denk’ neemt ze je mee in haar dwaaltocht door het leven. Langs hulpverleners, verschillende scholen en banen. Steeds zwemmend, zonder te weten wat er echt aan de hand is. Tot ze op haar 33e eindelijk een diagnose krijgt die haar leert begrijpen wie ze is: autisme.
Emma heeft meer dan ik denk geschreven toen ze haar diagnose eindelijk gekregen had. De puzzelstukjes vielen op hun plek. In ‘meer dan ik denk’ vertelt ze over het gezin waar ze in opgroeide en de stappen die ze gemaakt heeft tijdens haar jeugd.
Ze deelt haar worstelingen op de middelbare school en op latere leeftijd. Op allerlei levensgebieden loopt ze tegen problemen aan die ze zelf niet goed begrijpt, omdat ze niet weet wat er aan de hand is. Ondertussen werkt ze hard om toch in haar eigen kracht te staan en meer te leren over zichzelf. Een persoonlijk beeld van een jonge vrouw met een late diagnose autisme.
Verdriet en worsteling
Wat opvalt in het boek is het stille verdriet wat de late diagnose voor Emma met zich meegenomen heeft. Emma voelt zich anders dan anderen, maar wat het dan wel is weet ze niet. Ze doet mee aan verschillende onderzoeken, maar helaas tevergeefs. De problemen lopen zo op dat ze op den duur smetvrees ontwikkelt.
Dat vind ik het pijnlijke van het missen van een diagnose. Als je niet goed weet hoe je om kunt gaan met jezelf, dan zullen er andere problemen ontstaan. Als er niemand is waar je terecht kan met je verhaal dan voelt dat ontzettend eenzaam. Die pijn en eenzaamheid wordt heel duidelijk in dit boek.
ANDERE BOEKREVIEWS:
Lees over de angst- en paniekstoornis van Michelle in 'bang vogeltje'
In 'gek van mezelf' beschrijft Alwin zijn angsten en hoe hij er mee om leerde gaan
Lees hier de review van 'dagboek van mijn depressie'
Het boek 'ongetemd leven' van Glennon Doyle veranderde mijn leven compleet!
Edith Eger scheef het boek 'de keuze' en dat maakte diepe impact op me
Leer alles over vroeger wat nu nog pijn doet in 'oud zeer' van oud psychiater Bram Bakker
Voor wie is meer dan ik denk?
Dit boek vertelt het verhaal van een vrouw die een late diagnose autisme krijgt. Het boek is geschikt voor andere vrouwen (of mannen) die ook tegen een late diagnose autisme aanliepen, maar ook voor mensen die op ander gebied geen diagnose konden krijgen. Het boek vertelt over waar Emma tegenaan loopt met haar autisme, maar laat vooral zien hoe eenzaam en frustrerend het is als je niet lekker mee kan draaien in de maatschappij, maar niemand echt ziet wat er met je aan de hand is. Als je vast zit in hokjes en je blijkbaar niet in het hokje past waar je toch in hoort.
Mijn mening
Voor mij was het best een beetje spannend om dit boek te gaan lezen. Het was mijn eerste boek over autisme en soms herkende ik me best in de verhalen van Emma op Instagram, of van andere vrouwen met autisme. Misschien was er bij mij toch ook meer aan de hand dan alleen sociale angst? Dit boek heeft mij wel heel duidelijk gemaakt dat dit bij mij niet het geval is, en heeft een duidelijk beeld geschept van autisme bij vrouwen.
Meer dan ik denk boeit vanaf het eerste moment en leest makkelijk door. Het schept een duidelijk beeld en ontroerd van tijd tot tijd, omdat het niet makkelijk is geweest voor Emma. Omdat ik haar persoonlijk ken merkte ik dat het me nog meer raakte. We hebben over een aantal onderdelen uit het boek ook mooie gesprekken gehad en dat vind ik echt ontzettend waardevol!
Liefs,
Linda
Disclaimer: Deze post bevat affiliatelinks. Dit betekent dat ik een commissie ontvang als je iets aanschaft via de links op mijn blog. Dit kost jou niks extra’s. De producten waar ik naar link zijn producten die ik zelf ook aan zou schaffen, dus ik weet dat jij er ook wat aan hebt.
